Miejski portal informacyjny:
Żary, Łęknica, Brody, Jasień, Lipinki Łużyckie

ŻARY- MAUZOLEUM W ZIELONYM LESIE I PALAC MYSLIWSKI

ŻARY- MAUZOLEUM W ZIELONYM LESIE CMENTARZ GÓRNIKÓW GROBOWIEC WLASCICIELA ELEKTROWNI LOZY PALAC MYSLIWSKI W ZIELONYM LESIE W połowie XIX w. żarski fabrykant sukna Erdmann Hoffman (3) odkupił od miasta prawa do eksploatacji złóż i na krótko przed swoją śmiercią rozpoczął wydobycie na potrzeby swoich rozrastających się zakładów. Z jego inicjatywy w 1854 r. powstały Zjednoczone Żarskie Kopalnie Węgla Brunatnego, w skład których wchodziły zlokalizowane w trójkącie Kunice -- Mirostowice Górne -- Olbrachtów szyby węglowe: Nadzieja, Fryderyk Wilhelm, Przyjaźń i Feliks. Pod koniec tej dekady doszedł jeszcze jeden: Henryk, eksploatowany zdecydowanie najdłużej po aż do końca lat 60. XX w. W odróżnieniu od zdecydowanej większości kopalń węgla brunatnego (także innych łużyckich) żarskie kopalnie były kopalniami głębinowymi poza niewielkimi odkrywkami w okolicy Seifersdorfu. Maksymalna głębokość szybu sięgała stu czterdziestu metrów a pokłady ciągnęły się od głębokości czternastu do siedemdziesięciu metrów. Dzięki bogatym pokładom należąca do żagańskich augustianów wieś Kunice (od 1973 r. dzielnica Żar) przekształciła się w osadę górniczą. Rozrastały się także inne górnicze osiedla a ostatnim dziesięcioleciu XIX w. wzniesiono dużą elektrownię („Łoza") zasilaną miejscowym węglem. Posiadaczem kopalni był Emil Richter (wg. księgi adresowej z 1928). Właściciel elektrowni tak zżył się z ze swoja elektrownią i górnikami, że postanowił wznieść w pobliżu cmentarz dla górników wraz małym założeniem parkowym, którego dominantą było jego mauzoleum. Mimo powojennej dewastacji i szabrownictwa obiekt ten nadal jest imponujący a i układ cmentarnych ścieżek jest widoczny, choć nie ma już górniczych nagrobków. Żarski Las traktowany jest przez wielu krajoznawców i przyrodników za jeden z cenniejszych przyrodniczych obiektów środkowozachodniej Polski. Wpływ na to ma wiele elementów -- jak choćby zróżnicowana rzeźba terenu, wspaniała roślinność -- zwłaszcza buczyny, a także bogata historia, przejawiająca się wieloma zabytkami takimi jak: grodziska, trakty, stare wieże, pomniki, pozostałości po kopalniach węgla, szczątki pałacu myśliwskiego. Pałac myśliwski Erdmanna II von Promnitza dawniej był bardzo pięknie położonym kompleksem parkowo-pałacowym. Dziś jest jednak nieco „zdziczałym" parkiem. Umiejscowiony jest na niewielkim wzniesieniu morenowym, przy drodze brukowej prowadzącej do wsi Łaz (przedłużenie ulicy Dziewina). Miejsce to zwane jest często Wzgórzem Myśliwskim lub Leśnym Zamkiem. Założenie powstało w latach 1706-1 709 na zlecenie Erdmanna II Promnitza. Na szczycie lokalnego wzgórza (w części sztucznie ukształtowane),usytuowano wówczas pałac myśliwski, który otoczony był drzewostanem parkowo-leśnym. W parku urządzono zwierzyniec.